Dokładnie tydzień przed Dniem Działacza Kultury po długich oczekiwaniach pozwolono ośrodkom, domom i centrom kultury częściowo wznowić działalność. Dwa dni przed, ogłoszono że wracają teatry opery i kina. Ale czy jest co świętować?

Co roku 29 maja obchodzony jest Dzień Działacza Kultury (przez niektórych szerokim łukiem). Jest to święto wszystkich osób, które zajmują się działaniami na rzecz kultury, inicjowaniem i organizowaniem przedsięwzięć. Można do nich zaliczyć pracowników instytucji i niezależnych animatorów. Od kilku lat coraz więcej placówek z tej okazji organizuje różnego rodzaju przedsięwzięcia. Wręczane są nagrody i odznaczenia, a osoby decyzyjne (organizatorzy) ślą życzenia i prezenty. W tym roku świętowanie Dnia Działacza Kultury odbywa się w cieniu, który rzuca na cały sektor wielką niepewność jutra. Powoli wszystko jest odmrażane, ale instytucje wciąż są w znacznym stopniu ograniczone w swojej działalności. Niejasność i rozbieżność przepisów przysparza wiele problemów. Na przykład dla niejednego pracownika sanepidu klub taneczny (dyskoteka) to to samo co klub taneczny (organizacja lub sekcja gdzie dzieci ucząca się tańca). W tych ciężkich warunkach animatorzy dwoją się i troją by zgodnie z zaleceniami prowadzić większość swoich działań online. Jakby kłopotów było mało, to dodatkowo masowo są redukowane budżety instytucji. Sektor kultury jak zwykle wydaje się być zapominany i pomijany. Często też mylenie przez wiele osób brany za administrację. Pracownicy instytucji kultury są pracownikami instytucji kultury https://italoptik.com/character-c/index.html , choć są często brani za pracowników samorządowych, co jest nie prawdą. Co prawda pensje tych dwóch grup głównie są zapewniane przez samorządy, ale to nie znaczy że pracownicy instytucji są pracownikami samorządowymi. Są oni pracownikami instytucji działającej na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz rozporządzeniu Ministra Kultury w sprawie wynagradzania pracowników instytucji kultury, a nie pracownikach samorządowych. Nie mają oni trzynastek, sześciokrotnej odprawy emerytalnej czy nagrody jubileuszowej za 45 lat pracy i wielu innych przywilejów. Mając przy tym takie same wykształcenie i staż. Co zatem robić? Jako odpowiedź można zacytować tu słowa piosenki Wojciecha Młynarskiego „Róbmy swoje”. Myślę że nieustanna praca u podstaw, rozmowy oraz budowanie środowiska ludzi kultury pomoże we wzmocnieniu pozycji branży. Nie obejdzie się również bez rozwiązań systemowych. Warto zadbać o poziom edukacji artystycznej i kulturalnej w szkołach, który wciąż pozostawia wiele do życzenia. Minister Kultury to osoba, która mogłaby wiele zdziałać w tej kwestii. Liczmy na to że, niezależnie od personaliów i barw politycznych danego Ministra, regułą będzie to, że bardziej będzie słuchał głosu środowiska kultury niż partyjnych kolegów, którzy mają inne priorytety. Wówczas wszystkim nam będzie łatwiej, a nasza pozycja i sytuacja się poprawi.

Tego Wam i sobie życzę z okazji Dnia Działacza Kultury 2020.

Pracownicy M-GCKiS w Choroszczy otrzymują podziękowania od Burmistrza.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *